Współczesna prasa finansowa rozpisuje się na temat danych mówiących o podaży pieniądza. W każdy piątek inwestorzy giełdowi z zapartym tchem czekają na najświeższe informacje z rynku pieniężnego, które nieraz wpływają na poniedziałkowe notowania na Wall Street. Jeśli podaż pieniądza gwałtownie wzrasta, oznacza to, że stopy procentowe mogą pójść w górę, lecz mogą też pozostać na obecnym poziomie. Prasa straszy czytelników złowieszczymi prognozami dotyczącymi posunięć Rezerwy Federalnej albo regulacji, które mogą wprowadzić banki i inne instytucje finansowe. Przywiązywanie tak znacznej wagi do kwestii podaży pieniądza to zjawisko raczej nowe. Do lat 70-tych XX w., w czasie Ery Keynesa, na temat pieniądza i kredytu bankowego nie pisano niemal wcale. Zastanawiano się raczej nad wzrostem produktu Narodowego Brutto, polityką fiskalną rządu, wydatkami, przychodami i deficytem. Banki i podaż pieniądza to były zagadnienia generalnie ignorowane. Jednak po latach bronicznej i przyspieszającej inflacji – której keynesiści nie potrafili zaradzić – i po wielu nawrotach „inflacyjnej recesji, stało się jasne dla wszystkich – choćby dla keynesistów – iż coś tu nie gra. W ten sposób w centrum uwagi znazła się podaż pieniądza. Różnorodność definicji podaży pieniądza może wprawiać przeciętnego człowieka w zakłopotanie. O co chodzi z tymi wszystkimi M, od M1A i M1B do M8? Który z tych symboli oznacza prawdziwą podaż pieniądza, o ile którykolwiek samodzielnie do tego wystarcza? I może najmocniejsze: dlaczego depozyty bankowe wliczone są do różnych M jako podstawowy komponent podaży pieniądza? Wszyscy dziś wiedzą, iż papierowe dolary, emitowane wyłącznie przez Banki Rezerwy Federalnej, zawierające napis „ten banknot jest legalnym środkiem płatniczym do regulowania wszelkich zobowiązań, publicznych i prywatnych, to pieniądze. Lecz dlaczego rachunki bieżące uważane są za pieniądz i na jakiej zasadzie powstają? Czyż nie można ich wypłacić na żądanie w postaci gotówki? Dlaczego więc wkłady na żądanie to także pieniądz, a nie tylko papierowe dolary, które je reprezentują? Jedną z niezwykłych implikacji zaliczania wkładów na żądanie do części podaży pieniądza jest stwierdzenie, że banki tworzą pieniądz; iż w pewnym sensie są fabrykami pieniędzy. Ale czy banki nie przekierowują jedynie powierzonych im oszczędności, pożyczając je inwestorom lub konsumentom? Skoro banki dostają nasze oszczędności i następnie je pożyczają, to jak właściwie tworzą pieniądze? W jaki sposób pasywa bankowe stają się komponentyem podaży pieniądza?

• Autorzy: Rothbard Murray Newton
• Ciężar: 0,443
• Format: 14.5x20.5cm
• ISBN: 9788389812254
• Język oryginalny: angielski
• Języki: polski
• Kod wydawcy: 28487
• Miejscowość: Warszawa
• pojemność: 324
• Oprawa: Miękka
• PKWiU: 58.11.1
• Rok wydania: 2017
• Rok wydania: 2016
• Tłumacze: Rudowski Rafał
• typ publikacji: KS
• Tytuł oryginalny: THE MYSTERY OF BANKING
• Wydanie: 1
• Wydawca: Fijorr Publishing
• Wysokość: 21